Bettfläsch
Der Pfarrer kommt zom an alte Ma’,
Der leit schau gottserbärmlich dra’.
Sei Kammer kalt, sei Bett isch kalt,
Wia schnattret do der Ma’, der alt.
Drom ruaft der Pfarr der Söhnere naus:
„Hend Ihr denn koi Bettfläsch em Haus?
Der Ma’ verfriert jo en seim Bett!“
„A Bettfläsch, noi, sell brauchts au net!
Er soll en d’ Stub an’ Ofa sitza,
no wurd er bald a’heba schwitza!“
“Jawoll, er schwitzt, I garantier!“
„Ach“, sait der Pfarr, „was schwätzet Ihr!
Zu dem isch doch der Ma’ viel z’ krank.
Der stirbt Euch auf der Ofabank,
A Bettflasch’ braucht er, wie i sag,
I komm bald wieder, guata Dag!“